Tak jak z powierzchni słońca wznoszą się promienie jasności, tak z naszej planety wyrasta roślinność o wielkiej rozmaitości, w której miejsce szczególne zajmują drzewa. W ich cieniu odbywa się cała reszta istnienia – skały, wody oraz żywe istoty. Choć niekoniecznie tak musi być, sądzi się, że koroną wszystkich stworzeń jest człowiek. Podobnie myśli się o drzewach – że są ukoronowaniem świata roślin. To drzewo stanowi filar naszego naturalnego krajobrazu, a również – jak dobry, starszy brat – jest gotowe nas chronić, wspierać i służyć w potrzebie. A choćby tylko olśniewać swym pięknem i rozmaitością. Ta wspólnota ludzi i drzew, czyli one i my, oraz wszystkie elementy świata, składają się na theatrum fotografii, która jest najprawdziwszym świadectwem rzeczywistości widzialnej.
Wyobraźmy sobie, że wewnątrz tego kosmosu czuwa obiektyw kamery Jakuba Pajewskiego, aby w sprzyjającej chwili zatrzymać i zademonstrować cząstkę tajemnicy wszelkiego istnienia. Te cząstki są niezliczone. Unieruchomione w fotograficznym obrazie wabią nas ku sobie, byśmy tę tajemnicę przeżyli.
Drzewa są nieruchome, bo zakorzenione w swym miejscu. Najwyżej wiatr może im potargać fryzury, wyłamać martwe odrosty lub wykołysać. Ale drzewa nie tańczą. Zostawiają to nam, swoim młodszym braciom i siostrom – kobietom, mężczyznom i dzieciom, oddającym się czarowi rytmu i ruchu. Tańcząc między drzewami, jak w ogóle w całej naturze, czynimy to także w imieniu rzeczy, które tego robić nie mogą. Ale w końcu i jedno, i drugie zostaje zrównane przez fotografię. Wszystko zastyga. Zarówno para tańczących, jak i drzewa na tle których uprawiają swój ceremoniał. Zastygają i tak będzie to już trwać na zawsze. Na wieczność. A przynajmniej na tak długo, jak długo będziemy mieć ten obraz i wszystkie inne obrazy w pamięci.
Henryk Waniek
Jakub Pajewski
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 1986 roku.
Członek koalicji fotografów „Latarnik”; autor plakatów teatralnych (Wierszalin, Teatr Powszechny w Warszawie); fotosista filmowy.
Wystawiał swoje prace w Polsce i Francji. Ważniejsze publikacje: „Kuchnia najlepsza pod słońcem” Dom&Wnętrze, 2004 „France Pologne Aller-Retour” Surfaces sensibles 2006, „W górach Izerskich zawsze jest pięknie” BWA Jelenia Góra, 2007, „Hotel pod Aniołem” Artman Studio 2008, „Moniuszko w kuchni” Teatra Wielki-Opera Narodowa 2019, „En dansant avec les arbres” L’Evenement Photographique #1 2020.
Widzimy się u Rząsów – DOM LALKI film i spotkanie z reżyserką Magdą Matwijow i aktorką Helką Rząsą
11.12.2024
ZA/RYSY FORM/Y
30.11.2024
Galeria Antoniego Rząsy
ul. Bogdańskiego 16a, Zakopane,
tel. +48 18 206 69 69, kom. + 48 695 482 204
Najlepiej przed przyjściem do nas zadzwonić i sprawdzić czy jesteśmy.
Zapraszamy.
Strona internetowa powstała przy wsparciu finansowym Urzędu Miasta Zakopane
Rok Antoniego Rząsy dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury